ساعت دماسنج

نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 
سلاك راجب مطلبي كه نوشتين مي خواستم بگم كه حرفاتون قبول اما يك سوال به نظر شما كسي كه ازدواج موقت مي كنه ديگه به فحشا كشيده نمي شه اما من مي گم مي شه چرا ؟ چون وقتي براي ازدواج موقت اصرار بورزد يعني فرضا ماهي يا سالي يك بار بخواهد با شخص ديگه اي ازدواج كنه خوب همين باعث فساد مي شه و اين شخص ديگه هيچ وقت نمي تونه به زن دائمي يا شوهر دائمي خودش وفادار باشه و به راحتي در زماني هم كه ازدواج دائم كرده بازم به سمت ازدواج موقت مي ره به نظر شما اين انسانيه؟
پاسخ

سلام عليك. چند نكته در خور توجه است: 1. به نظر من نه؛ چون در ازدواج هاي بعدي اش هم به صورت شرعي ازدواج مي كند. فساد اين نيست كه يك نفر براي دفعات متعدد ازدواج موقت كند؛ بلكه فساد اين است كه بدون جاري كردن صيغه شرعي و بدون پايبندي به احكام شرعي رابطه جنسي برقرار بشود. تا وقتي كه ما خود را در اطاعت خدا قرار مي دهيم، فسادي نيست. فساد وقتي است كه از اطاعت خدا خارج مي شويم. 2. آنچه يك نفر را به عقد شرعي پايبند مي سازد، تدين و تقوا و خداترسي است. پنهان نيست كه ازدواج موقت نيز احكام و مقرراتي دارد كه بدون تدين و تقوا پايبندي به آن ممكن نيست. وقتي كسي در ازدواج موقت به اين احكام پايبند باشد، در ازدواج دائم نيز پايبند است. بنابراين ازدواج موقت به زنا نمي انجامد. 3. دانسته باشيد كه ازدواج موقت با توجه به شأن نزول آيه مربوط ويژه كساني است كه براي آنان ازدواج دائم امكان ندارد. آيه مربرط راجع به زناني نازل شد كه بعد از جنگ احد بيوه شده بودند و براي آنان شوهر دائمي پيدا نمي شد. بنابراين هرگز توصيه نمي شود، دختر يا پسري كه امكان ازدواج دائم دارند يا مي توانند عفت و پاكي خود را حفظ كنند، به ازدواج موقت روي بياورند. 4. امروزه شرايط به گونه اي شده است كه به جهت برخي از آداب و رسوم ها در ازدواج ها تأخير افتاده و دختر و پسر به راحتي با هم سر سخن باز مي كنند و تا آنجا پيش مي روند كه يك زن و شوهر شرعي چنين هستند. در خصوص اين افراد چه توصيه مي كنيد؟ آيا بهتر نيست، همان طور كه اساس دين اسلام سهله سمحه است، آسان گيري شود و همان طور كه برخي از مراجع فتوا داده اند، شرط ولي در ازدواج شرط نباشد و با اجراي صيغه عقد ميان خودشان با يكديگر رابطه داشته باشند؟ 5. توجه داشته باشيد كه دختران خانوده هاي متشخص و مذهبي به گونه اي هستند كه با پسران و مردان رابطه غير شرعي برقرار نمي كنند و اگر بخواهند با كسي ازدواج كنند، بدون وساطت و اذن خانواده اقدام نمي كنند. مشكل دختراني هستند كه خانواده متشخص و مذهبي ندارند و زمام اختيارشان به دست خودشان است. در مورد اينان چه توصيه مي كنيد؟ مي فرماييد كه اذن ولي در ازدواج شرط است و با سخت گيري خودمان رابطه جنسي آنان را غير شرعي و گناه بخوانيم و به اين طريق با اين كار قبح گناه نزدشان ريخته شود؟ يا اين كه بگوييم: شما بيايد با اجراي صيغه عقد ازدواج و ثبت آن ضمن ارضاي نياز جنسي خود از حرمت و تضمين هاي لازم نيز برخوردار شويد و به آفاتي چون فرار از خانه و به خانه هاي فحشا كشيده شدن و از يك زندگي طبيعي محرم گرديدن گرفتار نگرديد.