*پيش چشمت داشتي شيشه ي کبود
زان سبب عالم کبودت مب نمود*
*آبگينه ي زرد چون سازي نقاب
زرد بيني جمله نور آفتاب*
*بشکن اين شيشه کبود و زرد را
تا شناسي گرد را و مرد را*
مولانا
