بسم الله الرحمن الرحيم. سلام عليكم. بايد به عرض برسانم كه اين دوست دوست داشتني با دروغ شمردن اين قصه و تاختن به مولوي خواسته است، به اين مستند ايراد بگيرد. حال آن كه صرف نظر از صحت و سقم اصل اين قصه خداي تعالي خودش را در آيات قرآن حسي توصيف كرده است. در قرآن آمده است كه خدا چشم(بصير)، گوش(سميع)، دست(يدالله فوق ايديهم) و پا(يوم يكشف عن ساق) دارد و بر تخت پاداشي نشسته است(الرحمن علي العرش استوي) و جز آنها. ترديدي نيست كه اين تعابير مجازي است و معناي حسي آنها اراده نشده است و دليل استفاده از اين تعابير تقريب به ذهن مخاطبان بوده و تعابيري كه ويژه خدا در زبان وضع كرده باشند، وجود ندارد. الفاظ زبان را بشر وضع كرده و او نيز معمولاً، با محسوسات سروكار دارد. منتها قريب به اتفاق مفسران اين تعابير را به معناي حسي اش نگرفته و نگفته اند كه اين ها كفرآميز است. البته قليلي در گذشته كه مجسمه معروف شده بودند، اين تعابير را به معناي حقيقي حمل كرده اند. خدا همه ما را عاشق خودش كند.