جاي تعجبه كه عده اي با اين همه اطمينان و حق به جانبي در باب مرام و مسلك و عقايد ديگران اظهار نظر ميكنن! اين دوست ما كه اينطور به متصوفه تاختم فراموش كردن كه همين فقها در طول تاريخ چه ها كه نكردن! همين فقها ابن سينا عليه الرحمه رو تكفير كردن. همين فقها به ملاصدرا اتهام كفر و زندقه دادن. همين فقها شيخ اشراق و عين القضاة همداني رو اعدام كردن. حتا به شهيد ثاني هم رحم نكردن و او رو هم كه بيشك سرآمد فقهاي متقدم شيعه هست، اعدام كردن!
اين كه صداي كسي ناخوشاينده دليل بر رد مسلك او نيست. سبيل بلند داشتن خلاف شرع حضرت رسول نيست. هيچ فقيهي به نجاست سبيل حكم نداده!
من مطلقا نميخوام بگم بلند كردن شارب درسته يا تصوف طريق پسنديده ايست. لكن آدن نبايد انقدر حق به جانب صحبت كنه! يعني واقعاً اين دوستمون يك درصد احتمال نميدادن كه برداشت و تاويلشون نادرست باشه؟
پس آيه شريفه **((يحبهم و يحبونه...)))** در مورد كيست؟ جز در مورد عاشقان خداست؟
حتا اگر عشق به بنده خدا هم بورزي بهتر از اينه كه به نفست عاشق باشي! به قول حافظ: هر قبله اي كه بيني، بهتر ز خود پرستي!!!
