ارادت .فرمايش شما در بعد رحمانيت الهي است و آن مشمول همه مخلوقات خداست و مومن و مشرك و كافر نميشناسد.تصفو هم سعي دارد در يك بعد از رفتار خويش به اين لطيفه الهي تمسك جويد و بقول خاقاني هركه در اين سراي نانش دهيد و از ايمانش مپرسيد ...و البته در كلام و سيره رسول اكرم و ائمه هم شاهد اين توجه هستيم كه مويد رفتار حضرت حق با مخلوق است.اما در بعد قهاريت موضوع متفاوت با اين مورد است كه شرايط نزول قهر و عذاب الهي بعد امتحان و فرصت طولاني و علم خدا به عدم اصلاح و فساد منجر به صدور كيفر يمشود كه جا دارد ما دو را كنار هم ملاحظه كنيم.
