با نام خدا و سلام

يك برادر دوست داشتني در وبلاگ خودش برخي از مطالب پست جاري را به شكل ذيل نقد كرده است كه پاسخ آن را در كامنت ديگري خواهم داد:

در يک کتاب عرفاني يک داستان عارفانه نقل شده به اين مضمون که بعد از طوفان نوح(ع) و آرامش زمين و هلاك كافران و بقاء مؤمنان، هر کدوم از مؤمنان سراغ کاري رفتند و حضرت(ع) هم مشغول کار کوزه گري شد يک روز، خداوند يک فرشته رو به شکل انسان نزد نوح(ع) فرستاد

فرشته آمد و گفت: کوزه چند؟
نوح(ع) گفت: يک درهم
فرشته يک درهم داد و يک کوزه خريد و همونجا جلوي نوح(ع) اون رو بر زمين زد و شکست

نوح(ع) به روي خود نياورد... دوباره خريدار گفت: يک کوزه ديگه بده و يک درهم داد.. دوباره تا کوزه رو گرفت بر زمين زد و شکست
چندبار که اين جريان تکرار شد نوح(ع) فرياد کشيد: چه مي کني؟
خريدار گفت: مال خودمه پولش رو دادم دلم مي خواد بشکنم

نوح(ع) گفت: درسته مال توست اما من دلم مي شکنه وقتي مي بينم دست ساز من رو مي شکني من چيزي رو که خودم درست کرده ام دوست دارم
فرشته يک دفعه گفت: اگه اينطوره چرا نفرين کردي اين همه مخلوق خدا غرق شدند؟ مگه خدا از تو کمتره؟ خوب اون هم مخلوق ساخته خودش رو دوست داره... چرا؟

اينجا بود که نوح(ع) يک دفعه فهميد چه اشتباهي کرده که اين همه مخلوقات نازنين خدا (کفار و مشرکين) رو غرق کرده و از شدت احساسات عارفانه، شروع کرد به گريه و ناله و اينقدر نوحه کرد که اسمش رو گذاشتند نوح!
خوب! مي بينم که حالي بهتون دست داده و متنبه شدين!
من نمي خوام حالتون گرفته بشه اما چاره اي ندارم جز اين که بگم اين داستان (مثل اکثر داستانهاي عرفاني) کذب محض و جعلي است!

نکات جالبي در اين زمينه وجود داره که من به چندتاش اشاره مي کنم:
1.اينکه خداوند، همه مخلوقاتش رو دوست داره از اباطيل مسخره ايه که توسط بعضي افراد نادان، تبليغ شده ولي واقعيت نداره هر آدم کم سوادي هم اگه يک بار به آيات قرآن نگاه کنه مي فهمه چنين چيزي نيست چون در بسياري آيات، خداوند خبر ميده که کافر و ظالم و تجاوزگر و خيانتکار و مستکبر و... رو دوست نداره

*(ان الله لايحبّ المعتدين)* *(والله لا يحبّ کل کفّار اثيم)* *(فإن الله لايحبّ الکافرين)* *(والله لايحبّ الظالمين)* *(ان الله لايحبّ من کان خوّانا اثيما)* *(والله لايحبّ المفسدين)* *(انه لايحبّ المسرفين)* *(ان الله لايحب الخائنين)* *(انه لايحبّ المستکبرين)*

حبّ خدا به همه نيست! حساب و کتاب داره و ملاک، ملاکش هم با گشادانديشي هاي جاهلانه و شهودهاي عارفانه تعيين نميشه ملاکش کلام خدا و معصومين(ع) هست.

2.حضرت نوح(ع) براي دعوت به توحيد، 950سال با جماعت نفهم سر و کله زد طبق بعضي روايات کلا 80 نفر ايمان آوردند! شما با يک گله الاغ اگه 950ساعت (نه 950سال!) حرف بزنيد 8000 تاشون آدم ميشن! حالا فهميدين چرا خدا ميگه بعضي ها از چهارپا هم پست ترند؟ *(کالانعام بل هم اضلّ)* چرا کساني براي ترويج تفکرات شيطاني تا اون جا پيش ميرن که عده اي کافر نجس رو محبوب خدا معرفي کرده و نبي اولوالعزم رو خطاکار؟ چرا عصمت انبياء(ع) بازيچه افکار کودکانه بعضي افراد نادان ميشه؟ موسي(ع) و شبان رو يادتون هست که؟

3. نکته جالب اينکه داستان حضرت نوح(ع) در چند سوره قرآن اومده و نه تنها هيچ اثري از اين ياوه سرايي نيست بلکه موارد مکرر برخلاف اين مضمون هست در سوره هود آيه36 و 37 مي خوانيم: (و به نوح وحي شد که از قوم تو جز همين کساني که تاکنون ايمان آورده اند هيچ کس ايمان نخواهد آورد... کشتي را با عنايت و وحي ما بساز و درباره ظالمان هيچ سخني با من نگو که همه آنان غرق خواهند شد)

گويا حضرت نوح(ع) مي خواهند بازهم دلسوزي کنند و شفاعت اما خداوند مي فرمايد نه! هيچ سخن نگو! حالا چطور داستان نويس قصه ما، گناه رو گردن نوح(ع) انداخته و خدا رو اشک ريزان اين مخلوقات نازنين(!؟)ش معرفي کرده الله اعلم!

4.در سوره نوح(ع) آيه25 مي فرمايد اين کافران بعد از غرق شدن وارد عذاب و آتش غضب خدا شدند.. خوب خدا اگه خيلي دلش سوخته اينها رو از عذاب بياره بيرون.... نه؟ چرا بساط کوزه شکني بر پا مي کنه؟

5.و اما نکته بانمک قصه اينکه اين جاعل گرانقدر(!) يادشون رفته بود قصه رو دقيق جعل کنند که آبروي هرچي عرفان و عشق الهي و... بر باد نره! لااقل مي گفت حضرت نوح(ع) اينقدر گريه کرد که اسمش شد بَکّاء (مثلا) يا يه چيزي از اين دست، نه که همون اسم قبلي رو براشون بذاره به عنوان تغيير اسم!

اسم نوح(ع) که قبلا هم همين نوح(ع) بوده و بعد طوفان تغيير نکرده که! خداوند، قبل طوفان و در حين طوفان و بعدش مداما ايشون رو خطاب مي کنند اي نوح!... (آيه46 سوره هود) حتي مشرکين هم مي گفتند: اي نوح!... (آيه32 سوره هود)

نکات ديگري هم هست اما... اين زمان بگذار تا وقت دگر