نقد يكي از منتقدين به آن برادر دوست داشتني و پاسخ او

با سلام خدمت دوستان عزيزم
ميروم سر اصل مطلب
اين درست نيست كه در مورد مطالب هم اين چنين موضع گيري كنيم و همديگر را اينچنين خطاب كنيم،والبته اگر نقدي هست در كمال ادب بايد عنوان شود اما موضوع مهمتر آنكه در وبلاگ شما اين عبارت نوشته شده(اين داستان (مثل اکثر داستانهاي عرفاني) کذب محض و جعلي است!) خوب اين توهين بزرگيست كه حتي مطالبي از اين وبلاگ رو هم زير سوال ميبره .ما به اين قاطعيت نمي توانيم كلمه اكثر را در هر جايي استفاده كنيم از شما تقاضا دارم در اين باره تجديد نظر كنيد.
موفق باشيد.

پاسخ( يكشنبه 9/2/1386 - 12:29 ص )
سلام و ممنون.. مجددا تأکيد مي کنم اين پست، موضع گيري و خطاب نسبت به کسي يا متني نبوده است اگه منظورتون مطالب وبلاگ اون بنده خداست بايد عرض کنم که حقير مطالب ايشون رو در حد و اندازه نقد نمي بينم همين مقدار بهتون بگم که بعضي از عزيزان (حتي از متمايلان به عرفان) شکايت مطالب بي پايه ايشون رو به من کرده اند و خواستار نقد بر ايشون شده اند لکن بنده آزموده رو دوباره نمي آزمايم و از تذکر به کسي که چشم بر حقيقت بسته است و در حجاب غرور گرفتار است جدا اجتناب دارم درباره نکته دوم هم من اون چيزي رو گفتم که اعتقاد دارم بله بنده اعتقاد دارم که اکثر داستان هاي عرفاني، جعلي و کذب و بي پايه است و بر اثبات اين ادعا، ادله فراواني وجود دارد که فعلا بعضي اش بيان شده (مثلا پست "موسي؟ و شبان" واقع در آرشيو) و در آينده هم مطالبي بيان خواهد شد به فضل و توفيق الهي.. ممنونم و موفق باشيد

همان طور كه ملاحظه مي فرماييد، باز در اينجا نيز توهين كرده است. عبارت هاي توهين آميز او عبارت است از:‏ «مطالب ايشون رو در حد و اندازه نقد نمي بينم.»؛ «مطالب بي پايه ايشون»؛ «از تذکر به کسي که چشم بر حقيقت بسته است و در حجاب غرور گرفتار است.»