ما از قرآن آموخته ايم كه حتي به غير مؤمنان دشنام داده نشود و با ادب با آنان سخن گفته شود(لاتسبوا الذين يدعون من دون الله و در جايي ديگر لا تجادلوا اهل الكتاب الا بالتي هي احسن) و از امام علي(ع) خطاب به يارانش در واكنش به اصحاب معاويه كه آنان ناسزا سرداده بودند، فرمود: اني اكره ان تكون سبابين ... و امام سجاد(ع) در رساله الحقوق مي فرمايد: و اما حق خصمك عليك... چه رسد به افراد مؤمن. بنابراين بهترين راه دعوت دين پايبندي به اصول جاودان اخلاقي است كه پيامبر(ص) فرمود: اني بعثت لاتمم مكارم الاخلاق. فرض كنيم: موضع آن برادر گرامي حق باشد، آيا گمان نمي برد، با آلودن آن به اين ناسزاها و آزردن مؤمني دانشمند سخن خود را از تأثير بازداشته و شائبه ناآشنايي با منش و سيره معصومان(ع) را به مخاطبان القا كرده است؟
