تسبیح دیجیتال

نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 
+ سميرا 
سلام ولي من فکر نمي کنم حضرت محمد صلي الله اينطور گفته باشن که اگه کسي اين شرايط رو داشت (که شما توضيح دادين) بهش فحش بدين و..... چون فحش دادن خيلي کار زشتيه تازه توي خود قرآن هم گفتين فقط درباره کافران و منافقان اون حرفاي زشتو گفته نه آدماي مسلمون بدعت گذار حالا من کار ندارم اما يه سؤال هم برام هست شما گفتين هرکسي حرفش رو مستند به روايات کرد بدعتگذار نيست خوب مي خواستم بپرسم مگه بدعتگذار مياد ميگه من از خودم ميگم و کاري به روايات ندارم؟ خوب معلومه که ميگه من از روايات ميگم خوب اگه اينطور باشه ديگه اصلا هيچ کسي بدعت گذار نيست پس اين روايت هم بيخوده و به درد نمي خوره يه مثال الان يادم هست اما صبر مي کنم ببينم جواب تون چيه و اگه قانع نشدم مثالم رو ميگم سوال دومم هم اينه که شما گفتين بدعتگذار کسيه که سنتي برخلاف اوامر خدا گذاشته باشه خوب تشخيص اين با کيه؟ بالاخره ممکنه اختلاف باشه يکي بگه امر خدا اينه يکي ديگه بگه نه امر خدا برعکس اينه هر دو تا هم عالم و دانشمند و خوب باشن تشخيص اين با اوليه يا دومي؟ ممنون ميشم هر دوتا سوالمو جواب بدين
پاسخ

سلام بر شما
چند نكته را عنايت فرماييد:
1. اهل بدعت دشمن دين است و قصد براندازي دين را دارد و از قبيل منافق خواهد بود.
2. سبّ در روايت به معناي ذكر عيب يا الفاظي در تحقير است كه البته نبايد دروغ باشد. منتها همان طور كه آمد، در شرايطي جايز است كه مرحله هاي گفتگوهاي دوستانه و مؤدبانه و استدلالي طي شده باشد و احتمال اين هم وجود داشته باشد كه سبّ تأثير مثبت داشته باشد.
3. اگر كسي با استناد به آيات و روايات مطلبي را بيان كرد، نبايد او را بدعت‏گذار ناميد.
4. تشخيص اين كه چه كسي بدعت‏گذار است، با مجتهد است؛ نه افرادي كه معلومات مذهبي عوامانه دارند.
5. مي دانيد كه مجتهدها در عين كه همگي سخن خود را به آيات و روايات مستند مي كنند، با هم در مواردي اختلاف نظر و فتوا دارند؛ اما همديگر را به بدعت‏گذاري متهم نمي كنند. جهتش هم همين است كه هريك از آنها براي نظر و فتواي خود شواهدي از آيات و روايات دارند.