سلام بر برادر سني آقاي محمد عثمان كلائي

شما كراراً به وبلاگ اينجانب تشريف آوريد و چنين يادداشت اهانت آميزي گذاشتيد. نظر به اين كه من قصد ندارم، با شما مقابله به مثل بكنم و به شما اهانت كنم، از پاسخ گفتن خودداري كردم. جهتش هم اين است كه وقتي باب اهانت و دشنام گشوده شود، منطق و استدلال گم مي شود. به علاوه اهانت و دشنام گناه كبيره و حرام است. اما اكنون كه اصرار شما را ملاحظه مي كنم، براي اتمام حجت بر شما، نخست يادداشت شما را كه در وبلاگ «سراي انديشه» مرقوم فرموديد، مي آورم و سپس چند نكته در پاسخ عرض مي كنم:
شما مرقوم فرموديد: «...كامنتها رو خوندم و نظرات موافقين و مخالفين برام جالب بود مخصوصا اين منافق دوروي صدچهره (قلبي خواهان عشق) ضمنا يك كلمه به ايشون مي خواستم بگم.
شما كه خودت رو عاشق مي داني غلط مي كني كه بعضي كارهاي خليفه راشد حضرت عمر بن خطاب رضي الله را خلاف شرع مي داني و غيرقابل قبول . كار پاكان را قياس از خود مگير گرچه باشد در نبشتن شير شير. وقتي عظمت كسي رو درك نمي كني سكوت بهترين كاره، نه ايراد گرفتن به كارهايي كه اون بزرگ به حكمتي انجامش داده كه ما افراد سطح پايين نمي تونيم هضم كنيم. ضمنا عظمت ايشان احتياج به تأييد امثال تو نداره.»
اما چند نكته در پاسخ:
1. برادر جان! بدان كه اگر قصد فحاشي و اهانت داري و مي خواهي، تعابيري مانند «منافق دوروي صد چهره، غلط مي كني و سكوت كني بهتره » در سخن خود به كار بگيري، من از گفتگو كردن با شما معذورم و كامنت هاي شما را حذف خواهم كرد.
2. اگر قصد گفتگوي دوستانه و مؤدبانه و بر پايه استدلال و استناد به آيات و روايات داريد، من چند نكته را در ايراد به عقايد اهل سنت و برخي از كارهاي جناب عمر در وبلاگ «سراي انديشه» مطرح كرده ام. شما لطف فرماييد، با استفاده از توضيحات علماي محترم اهل سنت پاسخ فرماييد تا تضارب آراء صورت گيرد و بحث علمي انجام شود. شما فرموديد، كارهاي جناب عمر حكمت هايي داشته است، ممنون خواهم شد، اين حكمت ها را براي آشنايي ما بيان فرماييد.
موفق باشيد.