با سلام و احترام

چند نكته در پاسخ شما عرض مي‏كنم:

1. گريه ملاك تقرب به خداست. يعني اگر بخواهيم بشناسيم كه كدام آدم‏ها به نزد خدا مقرب‏ترند، بايد ببينيم، كدام بيش‏تر به ياد خدا اشك مي‏ريزند. اشك نشانه اوج عشق به خدا و پايبندي به فرمان‏هاي اوست.

2. گريه كردن وسيله‏اي براي پاك كردن ناراحتي‏هاي دنيوي است. از رهگذر گريه عشقمان به خدا افزايش پيدا مي‏كند و تمام علايقمان به غير او از دل خارج مي‏شود. تمام نارحتي‏هاي دنيوي ما به جهت اين است كه به آنها تعلق خاطر و علاقه داريم. وقتي ما به غير خدا تعلق خاطر و علاقه نداشتيم، شاد خواهيم بود. به همين رو نقل است كه نشانه‏ مؤمن تبسم و لبخند است.

3. از رهگذر گريه و به دست آوردن رقت قلب است كه ما به خلق خدا محبت خواهيم كرد و در صدد شاد كردن آنان خواهيم بود.

4. از پيشنهاد شما استقبال مي‏كنم و ان شاء الله يك پست درباره تبسم و شادي خواهم نوشت.