به نام خدا

سلام عليكم

عين مطلب شما اين‏گونه بود:

نمي دونم سخنان حجه الاسلام فاطمي نيا رو گوش دادين يا نه....اما ايشون مي فرمودند: كلمه عشق كلمه ي خيلي سنگيني است. اين كلمه عربي است و در روايات هم فقط سه تا چهار مورد داريم كه از اين كلمه استفاده شده. اين كلمه سنگين است يعني خيلي ارزشش بالا است و براي هر چيزي به كار نمي رود. برخلاف امروز ما كه همين طور مثل آب خوردن استفاده مي كنند!....

حالا من اومدم به شما بگم، نه از روي تعصب و ...بلكه اين سئوال برام پيش اومده بود گفتم شايد شما جواب بدي. طبق گفته ايشون: پس ما هرجا كلمه حب رو ديديم نمي تونيم عشق رو به كار ببريم. درسته؟ البته من نمي خوام بگم وبلاگتون رو درست كنيد يا نه...اما ميخوام مشكل براي خودم حل بشه....طبق اين نظر، شما نمي تونيد حب رو عشق معني كنيد(از لحاظ تخصصي وگرنه در دنياي امروز ما اين طور نيست!) منتظر جوابتون هستم...يازهرا....

پاسخ من اين بود:

همان‏ظور كه حضرت آقاي فاطمي‏نيا فرمودند، عشق خيلي سنگين است. نه كسي به آساني عاشق مي‏شود و نه آن كه عاشق شد، به آساني از آن مي‏گذرد. عاشق حاضر است، هرچه را كه دارد، نثار معشوقش كند تا آن كه به وصال او برسد.

نظر به اين كه عشق اكسير كمال است. هر كه عاشق شود، همه چيز دارد و هر كه عاشق نشد، چيزي ندارد. اين اهميت مرا وامي‏دارد كه همواره از آن بگويم. اگر در لسان آيات و روايات لفظ حب آمده، چيزي كم‏تر از عشق را حكايت نمي‏كند. حب خدا و اولياي خدا داشتن يعني تا آنجا پيش رفتن كه خود را نديدن و خدا و اولياي خدا را ديدن و خود و خوديت را براي پاي خدا و خداگونگي فدا كردن، و اين چيزي جز عشق نيست.

عاشق باشيد.