باسلام
گريه در آيين تشيع نشان عشق است و از درماندگي و ضعف و ترس برنميخيزد. اشكي كه از باورهاي ديني برآيد، رازي الهي و معنوي است.
گريه بر امام حسين در شمار همان خصلت معنوي ارتباط با خداوند معنا ميشود. وقتي بر مصائب كربلا ميگرييم و بر تماشاي عشق و عطش و خون در نينوا گريه ميكنيم، به گونهاي با حقيقت حسيني(ع) مواجه مي شويم و خود را در معرض انوار تابناك وجود انسان كامل قرار مي دهيم.
باتشكر