ساعت دماسنج

نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 
+ حميد 

در مورد نظر فارا عطايي، تمايل داشتم چند خطي بنويسم. من در نه در پي دفاع از فارا هستم و نه محكوم كردن نويسنده اصلي. تا جايي كه من در شناسنامه خود جستجو كردم، چيزي با عنوان دين نديدم. اگر ايشان منظور خود را از "مسلمان شناسنامه اي" بگويند مايه تشكر است.

نويسنده اصلي اظهار مي دارد كه قران رو كتابي تحريف شده مي داند و اعتقادي به آن ندارد در صورتيكه فارا از قرآن نقل قول مي كند كه بفرموده قرآن "اسلام كاملترين دين است" اينكه در قران نوشته شده باشد كه "و مي بيني كه گروه گروه به دين خدا مي پيوندند" که دليلي براي کامل بودن آن دين نمي باشد.

افرادي که فارا از آنها به عنوان مظاهر شهادت و دليري براي ايران مثال زدند يک تفاوت با مثالهاي نويسنده اصلي دارد و اينکه همگي معاصر تر از آريوبرزن يا امثالهم هستند و مسلمان. اشکالي ندارد. کسي منکر دليري هاي آنها نمي شود ولي بهتر بود که فارا حال که حتي نهضت امام حسين رو قابل قياس با ستارخان و .... نمي دانند، به جاي دعاي عاقبت به خيري، کمي به نهضت امام حسين بپردازند که چرا با هيچ چيزي قابل مقايسه نيست.

به نظر مي رسه که فارا يا امثالهم، دين اسلام رو همانند يک ساندويچ قبول کرده باشند تا نويسنده اصلي وگرنه از خود قران براي اثبات خودش مثال نمي آوردند.

اگر هدف از اين نوشتارها آشنايي با افکار ديگران و بهره بردن است، بهتر است از ادبيات مناسب تري استفاده شود به خصوص براي افرادي که مسئوليت تربيت دانش آموزان رو بر عهده دارند.

با آرزوي توفيق براي همه

پاسخ

با تشكر از اظهار نظرتان. چند نكته: 1. تصور مي شود، منظور فارا از مسلمان شناسنامه اي اين باشد كه چون پدر و مادرش مسلمان بوده، او نيز مسلمان است و گرنه خود به انتخاب دين اسلام اهتمام نكرده است. 2. به طور طبيعي هر دو چيزي كه وجوه اشتراكي با هم داشته باشند، قابل مقايسه اند. قيام امام حسين يك قيام بوده و قيام ستارخان هم يك قيام و بنابراين قابل مقايسه اند؛ اما به نظر مي رسد، منظور فارا اين است كه قيام امام حسين بسي برتر از آن است كه با قيام كسي چون ستارخان مقايسه شود. اين التراب و رب الارباب؟ اما بايد دانست كه چنين تلقي براي كسي است كه براي دين اسلام ارزش قائل است، نه نويسنده نامه كه براي دين اسلام ارزشي قائل نيست. ما بايد توجه داشته باشيم كه مخاطب ما كيست و متناسب با باورهاي او استدلال و احتجاج كنيم. 3. تأكيد شما بر داشتن ادبيات محترمانه در سخن گفتن و نوشتن بسيار مهم است. بايد دو نفري كه نظر مخالف دارند، ادب و احترام را براي يكديگر نگاه دارند و همديگر را به جهالت و پستي متهم نكنند و يكديگر را تحقير و سرزنش نكنند. بايد فضاي بحث مؤدبانه و مستدلانه باشد، نه اهانت آميز و احساسي. همگي موفق باشند.