وبلاگ :
عشق الهي: نگاه به دين با عينك محبت، اخلاق، عرفان، وحدت مسلمين
يادداشت :
سومين نامه دختر دانشجوي ايراني مقيم خارج
نظرات :
2
خصوصي ،
10
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
حيدري 1
با سلام و احترام به استحضار مي رساند 1- ظاهر عبارت شما اين را مي رساند كه
قرآن کتابي است که براي هدايت عرب حجاز عصر نزول نازل شده و سورههاي قرآن به منزله نسخههايي است که براي درمان بيماريهاي اعتقادي و اخلاقي آن مردم نوشته شده است و هر قومي که به آن بيماريها مبتلا باشد و بخواهد به درمان خود بپردازد، شايسته است، از اين کتاب بهرهبرداري کند مراد واقعي شما آيا با نظريه مشهور مفسران تفاوت دارد يا همان است اگر تفاوت دارد لطفا وجوه اشتراك و افتراق آن را توضيح دهيد واگر همان است لطفا ظاهر عبارت را اصلاح نمائيد .
پاسخ
با سلام، تمام سخن در اينجا اين است كه بدانيم قرآن به زبان عرب حجاز عصر پيامبر اسلام(ص) نازل شده است. توجه به اين مهم، ما را در فهم قرآن كمك فراوان ميكند و ما را به قرائن صحيح فهم قرآن سوق ميدهد. قرائن فهم صحيح هر كلامي اعم از قرآن و غير قرآن عبارت از همان اطلاعاتي است كه به آن كلام ارتباط دارد. قرائن كلام دو دستهاند: قرائن لفظي اعم از متصل(سياق) و منفصل(آيات متحد الموضوع) و قرائن معنوي از قبيل زمان و مكان نزول و مخاطبان كلام. تفاوتي كه ممكن است، ميان اين سخن و ديدگاه مشهور مفسران باشد، اين است كه مفسران اطلاعات ديگري را كه ربطي به قرآن ندارد و از قرائن فهم قرآن تلقي نميشود، ضميمه قرآن ميكنند و ميخواهند به كمك آنها قرآن را فهم كنند؛ مثل فلسفه، عرفان، علوم تجربي و جز آنها. اين اطلاعات هيچ ربطي به قرآن ندارد و تمسك به آنها منجر به تفسير به رأي و تحميل مطالب فلسفي و عرفاني و علمي بر قرآن ميشود.