خدايا سرا پاي وجودم را بگير، در عشق فرو بر، مرا باخود ببر، مرا از خود محو کن، بگذار که ديگري را دوست نداشته باشم، بگذار که پيش ديگري نسوزم، بگذار که يکسره تسليم تو باشم. در عشق تو چقدر زيبا و جان افزاست. من آن را دوست دارم. هنگامي که در عشق تو مي سوزم لذت مي برم، تخليه مي شوم، به آسمان ها صعود مي کنم، در قلب خود احساس انبساط مي نمايم ولي اکنون به در مهلکي گرفتار شده ام، عشق او چيزي جز رنج کدر، رنج کشنده، رنج پست کننده، رنج محو کننده، رنج کثيف چيز ديگري نيست. بگذار يکسره در تو فرو روم، بگذار يکسره بنده ي عاشق دلسوخته ي تو باشم، بگذار که عشق من به تو به نفع انسانيت تمام شود، بگذار که دردمندان، يتيمان، بيوه زنان، بيماران، و محتاجان به عشق از محبت ابدي و بي پاياني که تو به من ارزاني داشته اي مستفيض گردند.

دکتر چمران

کتاب: نيايش ها

دو روزه براي اولين باره دارم کتاب نيايش هاي ايشان را مي بينم؛ خيلي قشنگه!