به نام خدا

سلام عليكم

آدمي وقتي رفتن‌ها را مي‌بيند، به فكر رفتن خودش مي‌افتد. بي‌حكمت نيست كه خدا مرگ و مريضي را براي آدمي قرار داده است. ما وقتي ساخته مي‌شويم كه به ياد رفتنمان باشيم و وقتي باخته مي‌شويم كه فكر كنيم، هميشه مي‌مانيم. در روايت است كه: كن لدنياك كانك تعيش ابدا و كن لاخرتك كانك تموت غدا؛ يعني براي دنيايت چنان باشد كه گويا تا ابد مي‌ماني؛ يعني خيلي وقت داري كه به دنيا بپردازي و براي آخرتت چنان باش كه گويا فراد مي‌خواهي بميري؛ يعني وقت كمي داري. خوب! اگر آدمي دو تا كار داشته باشد: يكي كاري كه وقت انجامش بسيار است و ديگر كاري كه وقت انجامش تنگ است، به كدام كار مي‌پردازد؟

وقت ما تنگ است. عمر ما رفت و هيچ كاري نكرديم؛ جز گناهكاري و سيه‌روي. خدايا به ما توفيق بده كه بيش از اين خود را آلوده به گناه نكنيم! خدايا از گناهانمان درگذر! خدايا ما را عاشق خود كن تا ديگر گناه نكنيم!

ما بايد اول كتاب نفس خودمان را بخوانيم، قبل از آن از ما بخواهند كه ما آن را بخوانيم و ديگر هيچ كاري نتوانيم بكنيم. با اشك سياهي‌هايش را پاك كنيم. خواندن كتاب هاي اخلاقي و عرفاني بهترين راهنماست. البته اول قرآن و بعد ادعيه خوب مثل مناجات خمسه عشر و دعاي كميل. پس از آن كتاب‌هايي مثل گناهان كبيره آيت الله دستغيب؛ معراج السعاده نراقي؛ كتاب هاي آيت الله حسن زاده؛ زندگي‌نامه‌هاي عرفا.

هركه نتواند در شبانه روز وقتي را به گريه به درگاه خدا اختصاص بدهد، در دنيا و آخرت زيانكار است. گريه اكسير كمال است. گريه چشمه عشق است. گريه قوت قلب است. گريه كليد رحمت الهي است. گريه همه چيز است. بهترين زمان گريه نيمه شب است. وقتي خواب و استراحت كافي كرده‌ايم. خلوت است. از افكار روزانه فاصله گرفته‌ايم. پيرامونمان سر و صد و مشغوليات نيست. در نماز شب يا در فاصله ميان آنها به زبان خود با آه و ناله و حتي بر سر و روي زدن و به خاطر آوردن گناهان و گذر عمر و روياروي مرگ سعي كنيم اشكي بريزيم.

التماس دعا