بسم الله الرحمن الرحيم

با عرض سلام خدمت برادر ارجمندم .

قافيه انديشم و دلدار من

گويدم منديش جز ديدار من

بياد نكته اي از امام راحل ( قدس سره ) افتادم كه به فرزند عزيزش مرحوم سيد احمد آقا (ره) توصيه مي فرمود : احمد براي رسيدن به هيچ مقامي حتي مقامات معنوي دست و پا نزن‏ .

اساسا خود اينكه انسان توجه اش به مقاصد مياني باشد - ولو اين مقاصد مياني از جنس نور هم باشند - به قدر خودشان راهزن طريق محبت محبوب اند . استاد علامه آيت الله جوادي آملي ( دام ظله ) مي فرمودند : اين كرامات غالبا متعلق به اوساط اهل معرفت است ، كمّل از اولياء جز به حق نمي انديشند . و من توضيحاً اضافه كنم : آن را كه خبر شد خبري باز نيامد .

برخي اهل معرفت مانند مرحوم آيت الله قاضي ( قدس سره ) چنان بودند كه در زمان حيات آنها كسي از صاحب كرامت بودنشان هيچ خبري نداشت حتي برخي از اخص خواصشان كه بويي برده بودند از ناحيه آن بزرگواران از بيانش منع مي شدند .

خيلي پست به جا و خوبي بود . اين جريان كرامت خواهي و كرامت جويي از هر طرفي آفت راه شده است . هم برخي به جاي انديشيدن به لوازم بندگي و عاشقي در دام كرامت طلبي مي افتند و رياضاتي را به همين جهت متحمل مي شوند كه قطعا بيي نتيجه خواهد بود و هم برخي از مؤمنين به جاي اين كه به دريافت معارف الهي و تقويت نيروي عقل و ايمان بپردازند كه موّلد عشق به خداي سبحان است ، به دنبال آدمي مي گردند كه كارهاي خارق عادت بكند و يا به اصطلاح كرامتي داشته باشد تا مريد او گردند ؛ آنوقت هم از راه مي ميمانند و هم بسا كه به بيراهه كشيده مي شوند .

روزي يكي از دوستانم در خصوص كرامات آيت الله بهجت (دام ظله) سخن مي گفت كه آقا چنين است و چنان . گفتم : خوب اين كه حضرت آقا كراماتي دارد يا ندارد به من و شما چه ربطي دارد ؟! اگر ايشان در اثر اطاعت خداوند سبحان به جايي رسيده چه نفعي براي من و تو دارد ؟ اگر راست مي گويي ببين چه چيزي ايشان را به اين جا رساند ، آن را انجام بده تا تو هم چون او شوي و گر نه بزرگي او براي خودش نافعه ،‏چه ارتباطي به من و تو دارد .

متاسفانه همين آفتي كه عرض كردم موجب شده برخي از افراد كرامت ساز هم بشوند . فرزند يكي از بزرگان اهل معرفت - كه اسم نمي برم - مي فرمود : اين كتابهايي كه درباره كرامات پدرم نوشته شده را گاهي پدرم به عنوان كتاب لطيفه مي خواند و مي خندد .

باور كنيد بسياري از انحرافاتي كه گوشه و كنار مشاهده مي كنيم ريشه در همين كرامت سازي ها و كرامت خواهي ها دارد . كاش مردم مي دانستند آنچه كه خوارق عادت است بر اساس يك سري اعمال براي همه قابل دسترس است همانطور كه برخي مرتاضين بودايي و غير آنان دستشان از امثال آن خالي نيست . كاش بدانند كه معيار فضيلت به فرموده قرآن فقط تقواست نه كرامت . كاش بدانند كه به قول امير المؤمنين علي (ع) :

انما الفضل لعقل ثابت

و حياء و لعلم و ادب

پر گويي مرا به ديده اغماض بنگريد و عفو كنيد ، شايد راز اين زياده گويي اين است كه به قول جناب مولانا :

با لب دمساز خود گر جفتمي

همچو ني ناگفتني ها گفتمي

در پناه يگانه عالم سربلند باشيد و واله .

يا حق