نكاتي به اجمال مي‏توان درباره اين يادداشت بيان كرد، اين است كه:

اولاً‍، مواردي كه گفته شده است، در آنها ارث زن و مرد برابر است، نشان مي‏دهد، در هيچ يك ارث دختر به اعتبار اين كه دختر است، برابر مرد نيست و اين به جهت آن بوده است كه در دوره جاهليت براي دختر منزلتي چون برده قائل بودند. يك ششم بودن ارث زن به اعتبار مادر بودن است و ارث بيش‏تر دختر از مرد به خاطر نداشتن وارث درجه اول غير از دختر است.

ثانياً، اين توجيه كه ارث زن نصف است، چون او نان‏اور خانواده نيست، موارد مذكور را توجيه نمي‏كند؛ چون در آنها باز زن نان‏آْور خانه نيست و بنابراين لازم بود، باز ارث زن نصف مرد باشد كه نيست.

ثالثاً، همان طور كه پيش‏تر ذكر شد، هرگز مهر و نفقه به جاي ارث نيست. مهر و نفقه در ازاي تمكين زن براي مرد در امر زناشويي پرداخت مي‏شود و ارث در ازاي عملي به وارث پرداخت نمي شود و هرگز لزوماً مهر و نفقه با ارث برابر با ارث مرد نمي‏شود.

رابعاً، اگر دو برابر بودن ارث مرد به جهت نان‏آور بودن اوست، پس بايد در مواردي كه مرد نان‏آور خانه نيست، ارث او نصف باشد؛ مثل وقتي كه مرد مجرد است يا مرد بيكار و مريص است و زن شغل درآمدزايي دارد.