استاد چرا انسان وقتي مي خواهد از چيزي پرهيز کند و دوري به آن مشتاقتر مي شود؟

نيازي نيست که تصور کنيد آنچه از آن قصد دوري مي کنيد لزوما بد باشد، مثلا من سراغ دارم که فردي حدود 30 روز يا بيشتر چيزهايي را بر خود حرام کرد تا اشتياق و حبش به آن به خاطر گذر زمان و عادت کم شود، اما وقتي آن زمان گذشت که به سختي هم بر او مي گذشت مشتاقتر شده بود گويا برايش از حالت قبل هم خارج شده و خاصتر شده بود.