چطوری حال کنیم؟

متنی که اینک ملاحظه می کنید، چتی است که با یکی از دانشجویان صورت گرفته، ملاحظه آن خالی از لطف نیست.

    :a سلام

J: سلام

J: شب به خیر

a: شب شما هم بخیر

J: شما اول خودتان را معرفی کنید.

a: ع. ا. دانشجوی ارشد علوم قرآن و حدیث. تربیت معلم .... هر از گاهی هم توی وبلاگتون نوشته می ذارم.

a: چی شد استاد؟

J: در خدمتم.

a: فهمیدین پسر هستم، دیگه جوابی ندادین؟

J: این چه فرمایشی است؟ ما باید خیلی بد بخت باشیم که بابت این چیزها دلمان برود.

a: شوخی کردم استاد. به دل نگیرید. معذرت می خوام. ناراحتتون کردم؟

J: نه. من همزمان با دانشجوی دیگر چت می کنم. لذا قدری وقفه می شود.

a: پسره؟

J: دیگر پسر و دختر از ما گذشته. ما باید به فکر گور و کفنمان باشیم.

a: ای بابا! شما هم حرف های ناامید کننده می زنید. ما دلمان گرفته بود. گفتیم با شما یه کم حال کنیم.

J: باید با کس دیگر حال کرد. نصف شب بلند شو. باهاش دلدادگی کن.

a: با کی؟ من مجردم ها.

J: یه چند قطره اشک بریز. حالت جا می آید. تو مجرد نیستی. باید مجرد بشی. ما همه گرفتاریمان این است که مجرد نیستیم.

a: کار ما از این چیزا گذشته. جک بلد نیستید؟

J: ما وقتی غافلیم جک هستیم. آنهایی که چشم بصیرت دارند، به ما می خندند.

a: شما چقدر قشنگ حرف می زنید. ما را هم دعا کنید.

J: از لطف شما ممنون.

J: عاشق باشید. اگر شعله عشق الهی در قلب برافرخته شود، بهترین لذایذ فراهم است. دیگر حاجتی به جک نیست. جک مال آدم های غافل است.

J: ببینید. من خودم یه آدم گناهکارم. این حرف ها را می زنم تا شاید خودم هم نصیبی ببرم. فکر نکن که حالا من خیلی آدم خوبی هستم.

a: از اینکه مصدع اوقات شدم. ببخشایید. شب بخیر.

J: خداوند بر توفیقات شما بیافزاید. شب شما هم بخیر. ما را دعا کنید.

نظرهاي شما ( )

 (جمعه 90 بهمن 28 ساعت 11:58 عصر)

  ابزار دوام عاشقی

آنچه اینک ملاحظه می کنید، نامه دومی است که دانش آموخته دانشگاه تهران در زمینه استمرار حال عبادت نوشته است و نیز پاسخ کوتاهی که اینجانب به آن داده ام.

جناب استاد ارجمند

سلام علیکم

 مطالب بسیار گرنبهایتان را خواندم و تمامی آنها را با تمام وجود تصدیق می کنم؛ چراکه که مدتهاست عاشق شده‌ام و می دانم غیر از ذات احدیت لیاقت عاشق شدن را ندارد و از لذت گریه‌های مد نظر حضرتعالی نیز بی نصیب نبوده‌ام؛ اما به احتمال بسیار زیاد مشکلی وجود دارد که نمی توان در این حال مستمر باقی ماند. فکر می کنم همنشینی با خوبان چاره کار باشد. البته خوبی که طبیب باشد؛ همانند آیت الله جواد انصاری که برای فرد فرد افراد نسخه مجزا بر اساس شخصیتشان می نوشتند.

از لطف بزرگوارانه حضرتعالی بسیار متشکرم.

البته همانگونه که حضرتعالی فرمودید، همنشینی با خوب ها چاره ساز است و اگر منت نهید و جمعی از خوب هایی که مؤثرند همانند، روضه‌ها، ادعیه با صفا، ویدعو کلوپ‌های با صفا، نجواها، موسیقی، اشعار منتخب، حالات و وصف زندگانی بزرگان، و غیره را که دم دست دارید و نیاز به صرف وقت ندارد، معرفی نمایید.

البته بنده چند نوا دل‌انگیز وب سایتتان را دانلود کردم؛ اما اکثر آنها دانلود نشد.

 ومن الله توفیق

برادر کوچک شما

سلام علیکم

برخی از نکاتی که در این مجال می توانم عرض کنم، به این قرار است:

1. چنان که عرض کردم، لازمه دوام حال، داشتن برنامه ثابت برای گریه است. گریه هیزم تنور عشق الهی است. بهترین برنامه عبارت است از: برخاستن در حدود یک ساعت قبل از اذان صبح و اقامه نماز شب و در فواصل آن توسل به پیامبر(ص) و ائمه اهل بیت(ع) و تضرع در قنوت نماز وتر و قرائت دعای حزین با صوت حزین پس از نماز. بهتر است، نماز در جایی خلوت باشد که امکان نالیدن بی دغدغه وجود داشته باشد. برآوردن صوت حزین از گلو قلب را به تپش و چشم را به ریزش اشک بر می انگیزد.

2. بهترین ادعیه دعاهای عاشقانه است، مثل مناجات خمسه عشر، مناجات شعبانیه، دعای ابوحمزه ثمالی، دعای کمیل.

3. بهترین طبیب جان، دل وارسته خود آدم است. مناسب است، بعد از نصیب شدن حال، مثل بعد از دعای حزین تا نماز صبح، قدری به حال و وضع خود اندیشه کرد و قصورات و تقصیرات را مرور نمود و راه رفع آنها را بررسی کرد و از خدا توفیق رفع آنها را طلب نمود.

4. برخی از مشهورترین اذکار که می توان مناسب حال به آنها پرداخت، از این قرار است:

الف. بسمله: بسم الله الرحمن الرحیم

ب. تحمید: الحمد لله

ج. تسبیح: سبحان الله

د. تکبیر: الله اکبر

هـ. تهلیل: لا اله الا الله

و. استغفار: استغفر الله ربی و اتوب الیه

ز. حوقله: لا حول و لا قوة الا بالله

ح. ذکر یونسیه: لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین.

اما در عین حال، هر بخشی از آیات و ادعیه بلند قرآن را که مناسب حال باشد، می توان انتخاب کرد.

5. گوش سپردن به صوت حزین اهل دل اعم از واعظان و قاریان قرآن و خوانندگان اشعار بسیار تأثیرگذار است. شاید ذکر نام ایشان مناسب نباشد. خود می توانید ایشان را شناسایی کنید.

6. ملاقات اهل دل، عیادت بیماران و سالمندان و معلولان و زیات اهل قبور و شهداء و حضور در حرم ها و مساجد و نیز سرکشی و رسیدگی به خانواده های تهیدستان و زمین گیران و ناتوانان، آدمی را از زندان دنیا و دنیاگرایی رها می می کند و به آخرت و لقای پروردگار متمایل می سازد.

مطالعه زندگی نامه اهل دل و کتب اخلاق از جمله معراج السعاده نراقی و گناهان کبیره دستغیب و آثار عرفانی اهل دل مثل آثار آیت الله حسن زاده آملی ذهنیت لازم را برای توجه به خدا و آخرت فراهم می سازد.

7. اعتکاف و چهل نشینی هر از گاهی می تواند بستر مناسبی را برای تهذیب نفس و تبدیل حال به ملکه و برافروخته نگاه داشتن شعله مقدس عشق الهی در قلب فراهم سازد.

البته آنچه که عرض شد، مطالبی است که از سخنان بزرگان استفاده می شود و خود چندان توفیقی در آنها به ویژه بند اخیر ندارم. دعا کنید، خداوند به اینجانب نیز توفیق عنایت فرماید.  

نظرهاي شما ( )

 (دوشنبه 90 شهریور 21 ساعت 10:44 صبح)