عاشقی یعنی راضی بودن

گفتمانی که اینک ملاحظه می کنید، درباره طریق عشق ورزی با خداست و آن هم تسلیم خدا و راضی به رضای او بودن است. ملاحظه فرمایید:

S: سلام استاد! چند شبه که خیلی دلم می گیره و گریه می کنم. اگه ریا نباشه، جمعه هفته ی قبل نماز جعفر طیار که می خوندم. اینقد گریه کردم که داشتم می مردم. گاهی وقتها خیلی دلم می گیره. یه صفحه قرآن. یه دعا. اما اصلا آروم نمی شم. همش فکر می کنم چون این دعا رو به خاطر گریه هام می خونم بی تاثیره.

j: سلام. نفس گریه به یاد خدا خیلی با ارزشه. گریه اخلاص می آره. گریه نشاط می آره. گریه اتکاء به نفس می آره. گریه مستجاب الدعوه می کنه.

یک قطره اشک کافیه. لزومی به گریه سخت و زیاد نیست. همین مقدار که دلت حال آمد و شعله ای مقدس از عشق به خدا در دلت برافروخته شد، گریه کافی است. ما اگر بتوانیم این شعله مقدس را در آتشکده دل به طور مدام برافروخته نگه داریم، یک بهشت پر از شراب و عسل و حوری و سرسبزی و میوه و قصر و تخت برای خود ساخته ایم. 

منتها گریه باید با یه برنامه ثابت و مستمر باشه تا این نتایج را داشته باشه. گریه ای که فقط موقع مشکلات باشه، نتایجش کم و موقت و زودگذره؛ اما وقتی مستمر بشه، آثارش هم بسیار و مستمر می شه.

S: من که فعلا هیچ کدومش رو ندیدم. خیلی وقته هر وقت می خوام بخوابم یه هو اشک از چشمام می اد.

j: خیلی خوبه. هر وقت اشکت جاری شد، شروع کن با خدا حرف زدن. این وقتی مکرر بشه، عاشق خدات می کنه. وقتی عاشق خدا شدی، کارت تمامه. همه چیزت درست می شه. آرامش، دانش، عصمت، قدرت، اعتماد به نفس و ....

S: فعلا که همش ... نمی دونم اصلا دل و دماغ ندارم. دوست دارم هیچ کاری نکنم. خیلی این روزا بهم سخت می گذره. همیشه آرزو کردم زودتر از دنیا برم.

j: چنین آرزویی نکنید. فقط آرزو کنید، با خدا باشید. چه دنیا و چه آخرت. بی خدا بودن این دنیا و اون دنیاش مثل هم است. هم دنیای بی خدا جهنم است و هم آخرت بی خدا.

S: جدا خیلی مرگ رو دوست دارم. دوست دارم بدونم اون ور چه خبره؟ اگه نه خیلی زودتر از اینا خدا باید جوابمو می داد. احساس می کنم هر وقت با خدا حرف می زنم از من بدش میاد. دوست نداره صدامو بشنوه.

j: این طور نیست. نفس با خدا بودن مهم است. نباید دنبال خواسته دیگری بود. ما فقط باید بخواهیم که با او باشیم. همین و بس. بعد خودش هر چه را که صلاح داند، می دهد. 

شما هرچه از خدا بخواهید، به پایه خواسته پیامبر اسلام(ص) نخواهد بود که می خواست بر مشرکان مکه غالب شود؛ اما خداوند او را مذمت کرد و فرمود: تو باید راضی به رضای من باشی. من هر وقت لازم بدونم، تو را غالب می کنم. فرمود: تو گناه کردی که شتاب می کنی، باید استغفار کنی.

بر این اساس، ما باید از خدا فقط خودش را بخواهیم. هیچی دیگه نخواهیم. خودش هر وقت صلاح بدونه، توی جیب ما نخودچی و کشمش می ریزه.

S: کاش یه روزی این جوری باشم. ممنون وقت با ارزشتون رو واسه منه بی ارزش گذاشتین. نمی دونم چطوری جبران کنم.

j: فقط دعا کنید که خدا ما را آنی و لحظه ای به خود وامگذارد.

S: آمین

S: شب بخیر

j: شب شما هم به خیر

بعد التحریر: ذنبی که در قرآن به پیامبر اسلام(ص) نسبت داده شده (فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِک – غافر، 55‏)، جز تعجیل ایشان در تحقق وعده الهی مبنی بر پیروزی بر مشرکان مکه نبوده است؛ چنان که خدای تعالی فرمود: «فَاصْبِرْ کَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ ما یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا إِلاَّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ یُهْلَکُ إِلاَّ الْقَوْمُ الْفاسِقُون‏ (احقاف، 35)؛ پس همان گونه که پیامبرانِ نستوه، صبر کردند، صبر کن، و براى آنان شتابزدگى به خرج مده. روزى که آنچه را وعده داده مى‏شوند بنگرند، گویى که آنان جز ساعتى از روز را [در دنیا] نمانده‏اند [این‏] ابلاغى است. پس آیا جز مردم نافرمان هلاکت خواهند یافت؟»

بسیار واضح است که هرگز تعجیل ایشان گناه عادی شمرده نمی شود. گناه انبیاء از قبیل حسنات الابرار سئیات المقربین است؛ لذا علمای اسلامی به نیکی بر گناه ایشان «ترک اولی» نام نهادند تا مردم عادی آنها را بر گناه حمل نکنند.

نظرهاي شما ( )

 (چهارشنبه 91 خرداد 3 ساعت 10:14 عصر)