معنویت، یعنی عاشق شدن

جوهره وجود آدمی روح اوست و اشباع روح آدمی با برخورداری از معنویت است. مادیات محض آدمی را به پوچی و هیچی و بیهودگی سوق می دهد. اومانیسم و فمنیسم و انسان گرایی و منیت سرانجامی جز مادیت و پوچی و بی هدفی نخواهد داشت؛ چون اساساً انسان بدون هستی بخش و آفریدگارش بی معنا و بی هدف است و نمی تواند هدف معقولی در این زندگی مادی فناپذیر و زودگذر ترسیم کند. آدمی به طور فطری خود را حلقه انگشت کسی می یابد که هستی اش را به او بخشیده و روزی از او خواهد گرفت و اگر از پس این جهان خدایی و آخرتی نباشد، انسان نمی تواند هدف و معنایی پیدا کند. معنویت یعنی توجه به این واقعیت انکارناپذیر. معنویت یعنی عاشق کسی شدن که هرچه دارد،‏از اوست. معنویت یعنی تلاش برای کسب رضای معشوق هستی بخش. معنویت یعنی در اندیشه زندگی دیگر بودن. 

اینک سخن فمنییستی به نام خانم رایا شوکت فرد را بخوانید که به همین نتیجه گرانسگ رسیده است:

رایا شوکت ‌فرد یکی از طرفداران عقاید فمنیسم که به اسلام بازگشته در دومین همایش جهانی زنان با عنوان «ره‌آورد جهان اسلام در مسائل زنان و واکاوی پیامدهای فمنیست» که در تالار علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد، به بیان بخشی از زندگی‌نامه خود پرداخت و خاطرنشان کرد: من یک ایرانی الاصل هستم که 41 سال پیش به همراه خانواده خود به آمریکا مهاجرت کردم، اما اکنون در مصر ساکن بوده و دبیر کل وب‌سایتی با نام «اسلام آنلاین» هستم. تاکنون حدود 20 سال مبلغ اسلام بوده‌ام و 36 سال عمر خود را در آمریکا گذرانده‌ام و حدود 5 سال به مصر مهاجرت کرده و مدرک فوق‌لیسانس خود را در یکی از دانشگاه‌های این کشور اخذ کردم.

این فمنیست به اسلام بازگشته خاطرنشان کرد: من قربانی فمنیسم هستم و هنگامی که به همراه خانواده خود به آمریکا مهاجرت کردم تنها کسب شهرت و داشتن خودرو، مسکن و سایر امکانات رفاهی گران‌قیمت مدنظرم بود، اما ناگهان دیدم زندگی من خالی از معنویت است و استدلالم این بود که حضور مرد در زندگی من هیچ معنایی ندارد. باید توجه داشت بنیاد خانواده زن است و هنگامی که زن بنیان خانواده را سست کند، بنیان خانواده، جامعه و کشور سست می‌شود که این امر به وضوح در آمریکا مشاهده می‌شود. علت اصلی آن امر این است که زنان در آمریکا از نظر فکری و روحی از خانواده جدا شده‌اند.

رایا شوکت‌فرد در ادامه تصریح کرد: من هنگامی که خلأ معنویت را در زندگی خود یافتم به دنبال ادیان مختلف گشتم و احساس می‌کردم به این شیوه می‌توانم این خلأ را پر کنم در صورتی که به کلی فراموش کرده بودم من یک مسلمان هستم. در ابتدا به دین هندویی و بودایی و سپس مسیحیت گرویدم؛ اما در نهایت به اسلام بازگشتم و متوجه شدم این مدت که به دنبال معنویت بودم تنها در قرآن و اسلام مطرح شده است. سوره‌ای که من را به اسلام بازگرداند سوره فاتحه بود. هنگامی که متوجه شدم از راه بیراه شدم، اسلام مرا به راه اصلی بازگرداند.

رایا شوکت‌فرد خاطرنشان کرد: از آن به بعد تصمیم گرفتم مبلغ اسلامی شوم و در حال حاضر حدود 20 سال به این امر اشتغال داشته و نیز به تحقیق در خصوص زنان آمریکایی پرداختم. بیشتر زنان آمریکایی معتقدند کارکردن آنها مهم‌تر از خانه‌داری و مادر بودن است و مسئولیت مادری را امری بی‌ارزش می‌دانند. حجاب یعنی حیا، اما در آمریکا حیا در میان زنان و مردان آمریکایی وجود ندارد. اکنون حدود 5 سال است در مصر زندگی می‌کنم و فمنیست‌ها سعی دارند زنان مسلمان را گمراه کنند و حتی میزان طلاق در کشور مصر بسیار بالا رفته است. منبع

پیش تر نیز داستان مشابه این در رسانه ها منعکس شد که برای یادآوری آن را در ذیل می آورم:

سهیلا مسعودفر آرین، دختری که در هشت سالگی از ایران به اتریش می‌رود، ابتدا در آمریکا، فارغ‌التحصیل دانشگاه مامایی از دانشگاه USC می‌شود و از خانواده پولدار که همواره به خاطر زیبایی و ثروت، زبانزد اطرافیان و جامعه بوده‌اند، با یک اتفاق ساده، چنان متحول شد که اکنون بی‌واسطه با خدا راز و نیاز می‌کند.
خودش می‌گوید: منیت را پشت سر گذاشتم. وضعیت مالی، ماشین‌های رنگارنگ، تحصیلات، هیکل، قد، زیبایی، بچه‌ها، کیف 200 دلاری، لباس‌های مارک شانل، کفش‌های گران‌قیمت همه و همه را به یک‌باره کنار گذاشتم، چون دیگر برایم مزه‌ای نداشت.
در واقع او از روزی که دریافت 35 سال با منیت زندگی کرده و مرده‌ای بیش نیست، متحول شد. 
به خاطر این‌که در آمریکا زندگی می‌کرد، حجاب برایش معنی نداشت، ولی وقتی خواست حجاب بگذارد، به قول خودش، اسماعیل خویش را قربانی کرد تا به خدا نزدیک شود و حجاب چادر برای زنی که زندگی غربی در گوشت و پوستش رسوخ کرده و به قول خودش زندگی شیشه‌ای را ساخته بود، حکم تاج بندگی پیدا کرده و این را به منتقدان خود هم گوشزد می‌کند.
حادثه بزرگ زندگی سهیلا از یک روز عصر آغاز شد که برای ورزش روزانه به سر کمد نوارهایش رفت و بی‌اختیار نوار یکی از دوستان شوهرش را برداشت و به ورزش رفت.
می‌گوید: احساس کردم مردی صحبت می‌کرد، اما چیزی متوجه نمی‌شدم تا این‌که به آیه‌ای رسید که خداوند می‌‌گفت: فکر نکن همه اینهایی که داری مال خودت است، همه از قدرت من است! زندگی‌ام به هم ریخت و مثل سفره‌ای تکانده شد و همه را قطعه قطعه کرد. دو ساعت در همان محل ورزش گریه می‌کردم و توان بازگشت به منزل را نداشتم. قبول کردم به ایران بیایم، با این‌که بسیار سخت بود.
یک بار غربت را در هشت سالگی در اتریش تحمل کردم و این بار به خاطر روح خودم و سوای وجودم، تصمیم گرفتم به همراه همسرم به ایران بیایم. از خانواده‌ام دور شدم، ارتباط با اطرافیانی که بیست سال آنان را ندیده بودم، خیلی سخت بود اما همان روز از مغازه‌ای دفترچه‌ای خریدم و برای خدا نامه نوشتم یا به اصطلاح ایمیل زدم و درددل کردم.

عاشقی این زن آن‌چنان هم آسان نیست. پس از سال‌ها دوری و دیدن خانواده‌اش به خاطر اعتقادات شخصی ، به عروسی برادرش نرفته و وقتی دلیل آن را جویا می‌شوی ، می‌گوید: رضایت خدا در آن مجلس رعایت نمی‌شد. مشروب سرو می‌شد و این با اعتقادات من مخالف بود. از طرفی حجاب من را نه متوجه می‌شدند، نه درک می‌کردند، ولی من برای خود اعتقاداتی داشتم.
سهیلا مسعودفر آرین وقتی به ایران آمد، به زبان فارسی مسلط نبود و در عوض زبان انگلیسی، اسپانیایی و آلمانی را به دلیل سکونت، دانشگاه و دوران کودکی خوب می‌دانست، اما چون حتی دوست ایرانی نداشت، فارسی را کامل بلد نبود. البته به دلیل اصرار پدرش در نوشتن نامه فارسی خط خوبی دارد و نوشتن را فراموش نکرده است. اما پدر سهیلا یک اصرار دیگر و آموزش بزرگ‌تر دیگر هم داشت که بی‌شک موجب عاقبت به خیری او شد. پدرش به هر سه فرزند خود نماز یاد داده بود، ولی تنها سهیلا بود که نماز می‌خواند. هرچند خودش می‌گوید، «معنی آن را نمی‌فهمیدم و فقط انجام می‌دادم و گاهی منظم نبود و به خاطر کار ترک می‌کردم». ولی بی‌شک همان نماز، دست این زن پاک‌نیت را گرفت.
امروز این زن ایرانی با تسلط به قرآن و نهج‌البلاغه، امیدوار است، الگویی مناسب برای فرزندانش باشد که اسیر منجلاب دنیا نشوند.

نظرهاي شما ( )

 (چهارشنبه 89 فروردین 4 ساعت 7:12 صبح)