اسلام دین عشق

متنی که اینک ملاحظه می کنید، نامه ای است که یکی از ایرانیان مقیم خارج با عنوان «کمی تأمل» به شرح ذیل برایم ارسال کرده است و نیز پاسخی که به آن داده ام. قبل از آن  لازم است، بیان کنم. آنچه که در این نامه منعکس شده، چهره مشوه و زشتی از اسلام است که مخالفان اسلام و یا تاریک اندیشان مسلمان درست کرده اند و پاسخ من همه مستند به آیات و روایات معتبر است که به جهت پرهیز از اطاله تنها به ذکر آدرس در متن بسنده می کنم:
1. متن نامه
در دینی که حرفش ازادی است، ولی ان دین را ترک کنی، حکمش اعدام است (ارتداد).  دینی که برترین است؛ اما کافر را همچون خوک نجس می کند.  در دینی که حرفش ازادیست؛ وقتی کاری که در دین باشد و انجام ندهی، باید کتک بخوری (امر به معروف و نهی از منکر).  در دینی که حرف از حق زن است، زن ها مزرعه هستند و مردان هر بذری خواهند پاشید ( قران ).  در دینی که حرف از تساوی مرد و زن است، مرد زن را خواهد زد ( سوره نساء ).  در دینی که حرف از پاکی است، کنیز بر پیغمبرش حلال می شود و بر صاحبان کنیز.  در دینی که حرف از آزادی است، یک مرد حق زن را زیر پا لگد مال می کند.  در دینی که حرف از آزادی است، زن باید خود را بپوشاند تا مرد به انحراف کشیده نشود.  در دینی که حرف از شادیست، مرگ سخت ترین عذاب است و فرشتگان مرگ هرکسی را چه خوب چه بد آزار می دهند.  دینی که جهنم کابوس مردم است.  دینی که آنقدر از قدرت انعطاف آن صحبت می کنند تا عالمان آن به هرشکل که خواستند، اصلاح کنند، حلال را حرام کنند.

2. پاسخ  نامه
دینی که شما معرفی کردید، چیزی است که شما تخیل کرده اید. ما چنین دینی نداریم و نسبت به چنین دینی کافریم.
ما دینی داریم که در قرآنش خطاب به پیامبر(ص) آمده است: تو تنها ابلاغ کننده ای (رعد، 40)؛ نه جبّار (ق، 45) و مسیطر(غاشیه، 22). اجباری در دین نیست. راه  روشن و گمراهی بیان شده است. هر که خواهد آن را انتخاب کند(بقره، 256). البته طرف دار دینی هستیم که مجرم را مجازات می کند. هرگاه کسی خواست، مقدسات مردم را به بازی بگیرد و از راه حیله و خدعه به فریب و فساد روی بیاورد، او را کیفر می دهد. نفس از دین برگشتن اگر از روی فسادانگیزی نباشد، هرگز مجازات ندارد.
* ما طرف دار دینی نیستیم که هرکه دین دیگری داشت، او را نجس بشمارد. بلکه ما طرف دار دینی هستیم که تأکید می کند، به ناهمدینان نیکی کنید و قسط بورزید (ممتحنه، 8). البته طرف دار دینی هستیم که اگر ناهمدینانی خواستند، محل عبادت ما را با فساد و هرزگی بیالایند، توصیه کند، آنان را به محل عبادت خود راه ندهید، آنان ناپاکند (توبه، 28).
* ما طرف دار دینی نیستیم که افراد را به دینداری اجبار می کند. دینداری عشق ورزی است. به اجبار که نمی توان افراد را به عشق ورزی واداشت. ما پایبند دینی هستیم که نصح و خیرخواهی را وجه همت افراد می شمارد. امر به معروف و نهی از منکر یعنی دیگردوستی. ما وقتی دیگران را دوست داریم، آنان را به خوبی ها فرا می خوانیم و از بدی ها بر حذر می داریم (آل عمران، 104).
ما طرف دار دینی نیستیم که افراد بی گناه را کتک می زند. بلکه طرف دار دینی هستیم که حمیت پروری می کند و افراد را به حمایت از کتک خوردگان بر می انگیزاند (نساء، 75).
* ما طرف دار دینی نیستیم که برای زن حرمتی قائل نیست و راه صحیح آمیزش را پاس نمی دارد و به دهان و چهره زن منی می پاشد؛ بلکه طرف دار دینی هستیم که منی را چون بذری برای تولید نسل تلقی می کند که باید در محل کاشتش افکند (بقره، 223).
* ما طرف دار دینی نیستیم که زن را می زند؛ بلکه طرف دار دینی هستیم که با زن رفتار پسندیده دارد (نساء، 19). البته طرف دار دینی نیز هستیم که اگر زنی به شوهرش خیانت می کند (غیر صالحات و قانتات و حافظات لفروجهم هستند)، او را مجازات کند. آن هم بعد از مراحل نصحیت و قهر. آن هم نه در حدی که به  شقاق و جدایی بیانجامد (نساء، 34-35). این بهترین ساز و کاری بوده است که در آن زمان می توانسته است، باشد.
* ما طرف دار دینی نیستیم که زنان را به بردگی جنسی می گیرد؛ بلکه از دینی طرفداری می کنیم که از آن نهی می نماید (نور، 33). بردگی چیزی نبوده است که اسلام آن را آورده باشد؛ بلکه اسلام با آن مبارزه کرد. فرمود: هر که می خواهد، به بهشت درآید، باید برده آزاد کند (بلد، 11-13). کفاره گناه، برده آزاد کردن است (نساء، 92). ما طرف دار دینی هستیم که تا وقتی بردگی رسمی ریشه دار بود، پیشوایان ما با بردگان غذا می خوردند.
* ما دینی را به رسمیت نمی شناسیم که حق زن را پایمال کند. ما از دینی سخن می گوییم که مرد حق زن و زن حق مرا را پاس می دارد (نساء، 19-21، 32).
* ما طرف دار دینی نیستیم که بار انحراف مرد را بر دوش زن می نهد؛ بلکه طرفدار دینی هستیم که هر دو را در قبال انحراف و فساد مسئول می شمارد و از هر دو می خواهد لباس عیوب یکدیگر باشند و جلوی انحراف و فساد همدیگر را بگیرند (بقره، 187).
* ما طرف دار دینی نیستیم که هم خوبان و هم بدان را آزار می دهد و فرشته مرگش فرشته عذاب برای همه است؛ بلکه طرف دار دینی هستیم که دین رحمت و محبت است و فرشته عذابش راحت جان خوبان (نحل، 32) و زحمت روح بدان است (انعام، 93).
* ما طرف دار دینی نیستیم که جهنمش کابوس همه مردم است؛ بلکه طرف دار دینی هستیم که جهنمش کابوس ستمکاران است (نساء، 97).
* ما طرفدار دینی نیستیم که عالمانش می خواهند بر گرده مردم سوار شوند و برای تأمین خواسته های دنیوی اشان حلال را حرام می کنند (آل عمران، 78). ما از دینی طرف داری می کنیم که عالمانش خیرخواه مردم اند و زهد پیشه می کنند و از حق خود به نفع مردم می گذرند(مائده، 63).

نظرهاي شما ( )

 (سه شنبه 90 مرداد 18 ساعت 3:47 عصر)

  معنویت، یعنی عاشق شدن

جوهره وجود آدمی روح اوست و اشباع روح آدمی با برخورداری از معنویت است. مادیات محض آدمی را به پوچی و هیچی و بیهودگی سوق می دهد. اومانیسم و فمنیسم و انسان گرایی و منیت سرانجامی جز مادیت و پوچی و بی هدفی نخواهد داشت؛ چون اساساً انسان بدون هستی بخش و آفریدگارش بی معنا و بی هدف است و نمی تواند هدف معقولی در این زندگی مادی فناپذیر و زودگذر ترسیم کند. آدمی به طور فطری خود را حلقه انگشت کسی می یابد که هستی اش را به او بخشیده و روزی از او خواهد گرفت و اگر از پس این جهان خدایی و آخرتی نباشد، انسان نمی تواند هدف و معنایی پیدا کند. معنویت یعنی توجه به این واقعیت انکارناپذیر. معنویت یعنی عاشق کسی شدن که هرچه دارد،‏از اوست. معنویت یعنی تلاش برای کسب رضای معشوق هستی بخش. معنویت یعنی در اندیشه زندگی دیگر بودن. 

اینک سخن فمنییستی به نام خانم رایا شوکت فرد را بخوانید که به همین نتیجه گرانسگ رسیده است:

رایا شوکت ‌فرد یکی از طرفداران عقاید فمنیسم که به اسلام بازگشته در دومین همایش جهانی زنان با عنوان «ره‌آورد جهان اسلام در مسائل زنان و واکاوی پیامدهای فمنیست» که در تالار علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد، به بیان بخشی از زندگی‌نامه خود پرداخت و خاطرنشان کرد: من یک ایرانی الاصل هستم که 41 سال پیش به همراه خانواده خود به آمریکا مهاجرت کردم، اما اکنون در مصر ساکن بوده و دبیر کل وب‌سایتی با نام «اسلام آنلاین» هستم. تاکنون حدود 20 سال مبلغ اسلام بوده‌ام و 36 سال عمر خود را در آمریکا گذرانده‌ام و حدود 5 سال به مصر مهاجرت کرده و مدرک فوق‌لیسانس خود را در یکی از دانشگاه‌های این کشور اخذ کردم.

این فمنیست به اسلام بازگشته خاطرنشان کرد: من قربانی فمنیسم هستم و هنگامی که به همراه خانواده خود به آمریکا مهاجرت کردم تنها کسب شهرت و داشتن خودرو، مسکن و سایر امکانات رفاهی گران‌قیمت مدنظرم بود، اما ناگهان دیدم زندگی من خالی از معنویت است و استدلالم این بود که حضور مرد در زندگی من هیچ معنایی ندارد. باید توجه داشت بنیاد خانواده زن است و هنگامی که زن بنیان خانواده را سست کند، بنیان خانواده، جامعه و کشور سست می‌شود که این امر به وضوح در آمریکا مشاهده می‌شود. علت اصلی آن امر این است که زنان در آمریکا از نظر فکری و روحی از خانواده جدا شده‌اند.

رایا شوکت‌فرد در ادامه تصریح کرد: من هنگامی که خلأ معنویت را در زندگی خود یافتم به دنبال ادیان مختلف گشتم و احساس می‌کردم به این شیوه می‌توانم این خلأ را پر کنم در صورتی که به کلی فراموش کرده بودم من یک مسلمان هستم. در ابتدا به دین هندویی و بودایی و سپس مسیحیت گرویدم؛ اما در نهایت به اسلام بازگشتم و متوجه شدم این مدت که به دنبال معنویت بودم تنها در قرآن و اسلام مطرح شده است. سوره‌ای که من را به اسلام بازگرداند سوره فاتحه بود. هنگامی که متوجه شدم از راه بیراه شدم، اسلام مرا به راه اصلی بازگرداند.

رایا شوکت‌فرد خاطرنشان کرد: از آن به بعد تصمیم گرفتم مبلغ اسلامی شوم و در حال حاضر حدود 20 سال به این امر اشتغال داشته و نیز به تحقیق در خصوص زنان آمریکایی پرداختم. بیشتر زنان آمریکایی معتقدند کارکردن آنها مهم‌تر از خانه‌داری و مادر بودن است و مسئولیت مادری را امری بی‌ارزش می‌دانند. حجاب یعنی حیا، اما در آمریکا حیا در میان زنان و مردان آمریکایی وجود ندارد. اکنون حدود 5 سال است در مصر زندگی می‌کنم و فمنیست‌ها سعی دارند زنان مسلمان را گمراه کنند و حتی میزان طلاق در کشور مصر بسیار بالا رفته است. منبع

پیش تر نیز داستان مشابه این در رسانه ها منعکس شد که برای یادآوری آن را در ذیل می آورم:

سهیلا مسعودفر آرین، دختری که در هشت سالگی از ایران به اتریش می‌رود، ابتدا در آمریکا، فارغ‌التحصیل دانشگاه مامایی از دانشگاه USC می‌شود و از خانواده پولدار که همواره به خاطر زیبایی و ثروت، زبانزد اطرافیان و جامعه بوده‌اند، با یک اتفاق ساده، چنان متحول شد که اکنون بی‌واسطه با خدا راز و نیاز می‌کند.
خودش می‌گوید: منیت را پشت سر گذاشتم. وضعیت مالی، ماشین‌های رنگارنگ، تحصیلات، هیکل، قد، زیبایی، بچه‌ها، کیف 200 دلاری، لباس‌های مارک شانل، کفش‌های گران‌قیمت همه و همه را به یک‌باره کنار گذاشتم، چون دیگر برایم مزه‌ای نداشت.
در واقع او از روزی که دریافت 35 سال با منیت زندگی کرده و مرده‌ای بیش نیست، متحول شد. 
به خاطر این‌که در آمریکا زندگی می‌کرد، حجاب برایش معنی نداشت، ولی وقتی خواست حجاب بگذارد، به قول خودش، اسماعیل خویش را قربانی کرد تا به خدا نزدیک شود و حجاب چادر برای زنی که زندگی غربی در گوشت و پوستش رسوخ کرده و به قول خودش زندگی شیشه‌ای را ساخته بود، حکم تاج بندگی پیدا کرده و این را به منتقدان خود هم گوشزد می‌کند.
حادثه بزرگ زندگی سهیلا از یک روز عصر آغاز شد که برای ورزش روزانه به سر کمد نوارهایش رفت و بی‌اختیار نوار یکی از دوستان شوهرش را برداشت و به ورزش رفت.
می‌گوید: احساس کردم مردی صحبت می‌کرد، اما چیزی متوجه نمی‌شدم تا این‌که به آیه‌ای رسید که خداوند می‌‌گفت: فکر نکن همه اینهایی که داری مال خودت است، همه از قدرت من است! زندگی‌ام به هم ریخت و مثل سفره‌ای تکانده شد و همه را قطعه قطعه کرد. دو ساعت در همان محل ورزش گریه می‌کردم و توان بازگشت به منزل را نداشتم. قبول کردم به ایران بیایم، با این‌که بسیار سخت بود.
یک بار غربت را در هشت سالگی در اتریش تحمل کردم و این بار به خاطر روح خودم و سوای وجودم، تصمیم گرفتم به همراه همسرم به ایران بیایم. از خانواده‌ام دور شدم، ارتباط با اطرافیانی که بیست سال آنان را ندیده بودم، خیلی سخت بود اما همان روز از مغازه‌ای دفترچه‌ای خریدم و برای خدا نامه نوشتم یا به اصطلاح ایمیل زدم و درددل کردم.

عاشقی این زن آن‌چنان هم آسان نیست. پس از سال‌ها دوری و دیدن خانواده‌اش به خاطر اعتقادات شخصی ، به عروسی برادرش نرفته و وقتی دلیل آن را جویا می‌شوی ، می‌گوید: رضایت خدا در آن مجلس رعایت نمی‌شد. مشروب سرو می‌شد و این با اعتقادات من مخالف بود. از طرفی حجاب من را نه متوجه می‌شدند، نه درک می‌کردند، ولی من برای خود اعتقاداتی داشتم.
سهیلا مسعودفر آرین وقتی به ایران آمد، به زبان فارسی مسلط نبود و در عوض زبان انگلیسی، اسپانیایی و آلمانی را به دلیل سکونت، دانشگاه و دوران کودکی خوب می‌دانست، اما چون حتی دوست ایرانی نداشت، فارسی را کامل بلد نبود. البته به دلیل اصرار پدرش در نوشتن نامه فارسی خط خوبی دارد و نوشتن را فراموش نکرده است. اما پدر سهیلا یک اصرار دیگر و آموزش بزرگ‌تر دیگر هم داشت که بی‌شک موجب عاقبت به خیری او شد. پدرش به هر سه فرزند خود نماز یاد داده بود، ولی تنها سهیلا بود که نماز می‌خواند. هرچند خودش می‌گوید، «معنی آن را نمی‌فهمیدم و فقط انجام می‌دادم و گاهی منظم نبود و به خاطر کار ترک می‌کردم». ولی بی‌شک همان نماز، دست این زن پاک‌نیت را گرفت.
امروز این زن ایرانی با تسلط به قرآن و نهج‌البلاغه، امیدوار است، الگویی مناسب برای فرزندانش باشد که اسیر منجلاب دنیا نشوند.

نظرهاي شما ( )

 (چهارشنبه 89 فروردین 4 ساعت 7:12 صبح)